"Eftir á að hyggja"

Þessi orð sem ég setti hér sem fyrirsögn hljóma nú sí og æ af vörum ráðamanna í íslensku þjóðfélagi.

Þau fara bráðum að verða æði klisjukennd og leiðigjörn á að hlusta.

Jón Sigurðsson sagði í Kastljósinu í kvöld: "Ræðarinn má ekki sleppa árinni í brimrótinu miðju"

Ég veit ekki hvort þetta er máltæki, hef þá aldrei heyrt það áður, en tungumálið hefur að geyma annað máltæki, sem ég hef kunnað lengi og það er svona:

"Árinni kennir illur ræðari"

Jón sagði líka:

"Hafi menn tekið að sér þessi verk þá verða þeir að sinna þeim gegnum þykkt og þunnt"

Ég spyr sjálfa mig: Skyldi einhvern tíma koma að því að einhver ráðamanna segi:

"Við brugðumst" - ?

Hvenær náum við landi? Hvenær verður ráðrúm til að skipta um áhöfn? Verður það þegar báturinn verður fúnaður í sundur?

Heiðarleiki

Gleymdist þetta orð?

Þetta myndband Billy Joel tileinka ég forsætisráðherra,  ríkisstjórnum Íslands undanfarin ár, stjórn Seðlabankans, stjórn Fjármálaeftirlitsins og fjölmiðlum landsins.

Ég sleppi bankaeigendum og stjórnendum bankanna úr upptalningunni, því þeir vita örugglega ekki við hvað er átt með orðinu.

Það má Davíð eiga...

...að hann kann að hagræða sannleikanum.

Nú hélt hann ræðu þar sem hann snéri öllu á haus, hvítþvoði sjálfan sig, sínar gjörðir og sinn banka og kom allri sök á fjármálaeftirlitið og viðskiptabankana.

Í framhaldi af því að hlusta á ræðu Davíðs á Rúv vöknuðu hjá mér eftirfarandi spurningar:

Hver fékk í gegn og samþykkt ný lög um Seðlabanka árið 1998? - Mér kunnugt um hver var forsætisráðherra þá, þó ég muni ekki tildrög þessa. Eitt er víst að Davíð rakti þau ekki í ræðu sinni!

Hver seldi bankana?

Hver tók U-beygju varðandi ákvörðun um hverjir fengu að kaupa Landsbankann, þó þeir væru ekki með besta tilboð?

Af hverju sagði Steingrímur Ari Arason af sér í einkavæðingarnefnd eftir söluna á Landsbankanaum?

Aukaspurningar:

Hver lagði niður Þjóðhagsstofnun?

Er Davíð hvítþvegið lamb eftir þessa ræðu?

Er Davíð Oddsson tvískiptur - tveir aðskildir persónuleikar, tveir menn?

Af hverju segir Davíð Oddsson ekki af sér? Er það vegna þess að núna er hann þessi en ekki hinn?

Er það vegna þess að hann álítur póltíska ábyrgð óskylda embættislegri ábyrgð? Er það vegna þessa sem hann telur ásættanlegt að sami maður gegni svo óskyldum störfum hvoru í framhaldi af öðru?

Skiptir fortíðin engu máli? 

- Sei sei.

Fjölmiðlar í heljargreipum

Gott hjá Guðna

Mér finnst það stórmannlegt af Guðna að segja af sér þingmennsku og formennsku eftir að hafa orðið þess áskynja á flokksfundi að við ofurefli er að etja og að ekki er lengur óskað eftir forystu hans innan flokksins. Miklu hreinlegra að segja af sér en að rembast eins og rjúpa við staur.

Það mættu fleiri fylgja hans fordæmi!

Guðni segir af sér þingmennsku

Óvirk mótmæli

Þetta eru sjálfsagðar og réttmætar kröfur sem Steingrímur setur fram.

Ef ekki fást svör við spurningum hans legg ég til að íslenskur almenningur geri eftirfarandi stofnanir óstarfhæfar með óvirkum mómælum þangað til þau fást: Alþingi, Stjórnarráðið og Seðlabankann.

Óvirk mótmæli gætu falist í renneríi á pöllum Alþingis, ásamt öllum þeim hljóðum sem þykja óviðeigandi á tónleikum og leiksýningum, svo sem símhringingum, skrjáfi í bréfi, hósti, hnerra, snýtingum, tyggjósmellum, geispum, hrotum, ropi og viðrekstrum, o.s.frv. Ekki hrópum og köllum, því það teljast óspektir!

Í Seðlabankanum og Stjórnarráðinu skyldi almenningur eiga fáránleg eða lítil erindi og gerast þar þaulsætinn á göngum og tröppum, utandyra sem innan, svo ekki verði þverfótað fyrir honum, og viðhafa þar sama hátterni.

Munið að þetta eru allt hús í okkar eigu, við eigum fullan rétt á að vera þar, því við erum ríkið!

Að sjálfsögðu göngum við á sama tíma vel um eigur okkar, - meira en hægt er að segja um stjórnvöld!

Skítt með það þó löggan fengi nóg að gera. Við erum 6000+ og getum skipst á!

Hugmyndin er ekki mín, hana á Mahatma Gandhi, maðurinn sem leiddi risaþjóðina Indland til sigurs og sjálfstæðis.

Steingrímur J. krefst upplýsinga

Ég rakaði mig ekki í morgun...

...en það gerði þessi maður: Klikkið hér!

Lárus Pálsson

Í gær, á degi íslenskrar tungu, fór ég í Þjóðmenningarhúsið og heyrði kynnta nýja bók um ævi Lárusar Pálssonar, leikara, sem í nærfellt þrjá áratugi var einn af máttarstólpum íslenskrar leiklistar. Það var vel til fundið að kynna bókina á þessum degi, því Lárus var einn af meisturum tungunnar hér á landi á síðustu öld og hafði víðtæk áhrif á menningu landsins, bæði með störfum sínum í leikhúsi og ekki síður í kennslu.

Meðal efnis á dagskránni var upplestur Sigurðar Skúlasonar, leikara, úr bókinni. Hann las meðal annars kafla sem fjallar um samskipti Lárusar við fyrsta Þjóðleikhússtjóra landsins, Guðlaug Rósinkranz. En Lárus var eins og kunnugt í hópi þeirra leikara er störfuðu við það leikhús frá því að starfsemi þess hófst í kringum 1950.

Þessi kafli sem lesinn var sýnir greinilega fram á það að aðalmeinsemd íslenska lýðveldisins má rekja (að minnsta kosti) aftur í frumbernsku. Það hefur lengst af tíðkast í sögu þess að ráða menn á pólitískum forsendum, vegna vinskapar og tengsla, en ekki vegna faglegrar þekkingar og hæfni.

Lárus var, eins og áður segir, fastráðinn starfsmaður við Þjóðleikhúsið frá 1950, eða allt frá stofnun þess og óslitið til dauðadags síns fyrir aldur fram 1968, eða í 18 ár. Allan þann tíma fékk Lárus ekki notið hæfileika sinna til fulls innan stofnunarinnar vegna þess að hann var settur undir vald manns sem bar mun minna skynbragð á leiklist, leikhús og bókmenntir en hann. Þar með fékk þjóðin ekki heldur notið þeirra hæfileika til fulls, þó svo hann hafi gefið henni af þeim í mjög ríkum mæli og eins og kraftar leyfðu.

Starf sem atvinnuleikari á Íslandi á þeim árum utan Þjóðleikhússins var ekki í boði, auk þess sem laun við þá stofnun voru heldur rýr, eftir því sem mér skilst. Störf í leikhúsi utan Þjóðleikhússins voru störf í hjáverkum, þar sem eina leikhúsið sem eitthvað kvað að á þeim árum, Leikfélag Reykjavíkur, varð ekki atvinnuleikhús fyrr en upp úr 1963! Til starfsemi þess leikhúss lagði Lárus Pálsson drjúgan skerf í gegnum árin.Til þess að ala önn fyrir sér og sínum urðu þeir sem vildu hafa leiklistina að lifibrauði að taka að sér kennslu og upplestur. Lárus stofnaði sinn eigin leikskóla, kenndi upprennandi kennurum á námskeiðum, auk þess sem hann lagði ómetanlegan skerf til Ríkisútvarpsins með upplestri sínum.

Það má segja að það sé athyglisvert að þessi bók, þar sem slíkri undirokun eins okkar bestu listamanna undir stofnanavaldið er lýst, skuli koma út núna á þessum síðustu og verstu tímum.

Það verður gaman að lesa þessa bók.

(Vonandi uppgötva ég ekki neinar rangfærslur í þessum stutta texta mínum við lesturinn!)

Kveikjum ljós!

Vers af denne verden

Der brænder et lys
i min stue.
Det holder jeg
hånden mod.
Hvor stråler
dets varme venlig.
Hvor føles den
tryg og god.
Hvad blev der af
varmen i verden?
Hvornår skal dens
magt fornys?
Vi går på en jord,
hvor man trænger
til varmen fra
et lys.

- Piet Hein

 Kveikjum ljós!(smella hér)

Mótsagnir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ljósmyndari: Helgi Jóhann Hauksson

Tvær konur á Austurvelli

Heidi og Greta með hvíta fána á Austurvelli í gær.

Ljósmyndari: Helgi Jóhann Hauksson.

Klikkið á myndina til að stækka hana.