Raddirnar

Ég lifi með raddir innan í mér (held samt að ég sé ekkert mikið geðveik!). Lengi angraði mig á köflum rödd sem var iðin við að segja mér hvað ég væri ómerkilegur pappír, gera lítið úr afrekum mínum og minna mig á öll mistök sem mér hafa orðið á; segja mér hvað líf mitt væri misheppnað og tilgangslaust...

Sem betur fer fjarlægist og dofnar þessi rödd  meir og meir, en í staðinn heyri ég æ oftar glaðlega rödd sem segir mér hvað ég sé  bara skratti dugleg, skynsöm, hugguleg og kósý kona. Ég ætla ekki að lýsa því hvað það eru góð býtti að fá þessa vingjarnlegu rödd í heilabúið, í staðinn fyrir plötuna sem leiðindaskjóðan gamla, sem öllu vildi spilla, spilaði fyrir mig! Ég vildi óska að sem flestir fengju þessa nýju plötu spilaða í sínu höfði...

Illustration by Rebecca Kramer