Hroki og auðmýkt

Í hnotskurn: Það er virðingin fyrir öðru fólki sem gerir gæfumuninn á milli hroka og auðmýktar. Hrokafullt fólk virðir aðra minna en sjálft sig (sem stundum kann að grunda í andhverfunni, lélegu sjálfsmati, en það er önnur saga) á meðan auðmjúkar manneskjur virða bæði sjálfar sig og aðrar. “Hver sem upp hefur sjálfan sig, mun auðmýktur verða, en sá sem auðmýkir sjálfan sig, mun upp hafinn verða.”

Úr predikun sr. Maríu Ágústsdóttur

Predikun flutt í Hallgrímskirkju í Vindáshlíð 27. ágúst 2006

Bara að gamni...

...fyrir svefninn, af því að ég var að lesa sögu og skoða mynd á blogginu hennar Ragnheiðar...

Strákarnir mínir...

...fyrir tæplega 30 árum...

...fyrir tæplega 9 árum síðan...

..og síðast liðið sumar...

 

 

 

 

 

 

 

 

...hm...já, "chaqu´un a son gout!" (sem útleggst: hver að sínum smekk)

Góða nótt!