Athafnasemi

Í gær, sunnudag var mikið að gera hjá mér, fullskipuð dagskrá. Fyrst fór ég með vinkonu minni að skoða sýningar í Listasafni Reykjavíkur, Hafnarhúsinu. Þar var skemmtileg sýning á mjög stórum verkum eftir Erró sem eru unnin með tónskáld og málara fyrri tíma sem þema. Svo skoðuðum við þarna tvær sýningar með verkum samtímalistafólks, sem ekki sögðu mér svo sem neitt mikið eða merkilegt, þó svo sum verka Hreins Friðfinnssonar veki skemmtileg hughrif og finnst mér þau minna á meistara Magritte (ekki leiðum að líkjast!).

Skilaði vinkonunni heim til sín og síðan sótti ég son minn og við héldum í eins árs afmælisveislu litlu hetjunnar Rakelar Óskar. Hún hefur heldur betur blásið út á þessu eina ári sem liðið er frá fæðingu hennar 2. nóvember í fyrra, 11 vikum fyrir tímann, þá var hún ekki nema 4,5 merkur. Þetta var svaka fín veisla, ömmurnar búnar að vera að stússast með mömmunni frá því um morguninn, margir veislugestanna aðrir ungir foreldrar með lítil börn sín, svo þarna var mikið fjör.

 

 Ég gat samt því miður ekki stoppað lengi, því ég var á leið í Hallgrímskirkju á tónleika með foreldrum mínum, svo ég renndi í Mosfellsbæinn og sótti þau, skilaði syninum heim til sín og svo héldum við á hæðina. Þá var komið myrkur, og hífandi rok þar uppfrá, sem kom ekki að sök inni í hlýrri og þéttsetinni kirkjunni. Við hlýddum andaktug á flutning Mótettukórsins o.fl. á tveimur sálumessum, eftir þá Ildebrando Pizzetti og Gabriel Fauré. Ég hef samt aldrei á ævinni verið eins syfjuð á tónleikum, af hverju sem það stafaði, þeytingnum um daginn eða hvort það var svona heitt í kirkjunni, því um leið og ég settist niður þar inni helltist yfir mig þvílík svefnhöfgi að ég hélt varla haus. Held nú samt að ég hafi ekki misst neitt úr í tónlistarflutningnum, sem var jafn frábær og við var að búast frá því góða listafólki sem að honum stóð, því það var bara líkaminn sem var að stríða mér og vildi fara að sofa, andinn var glaðvakandi.

 

Afmælisbarnið í fangi móður sinnar, hennar Sibbu - eru þær ekki fallegar, mæðgurnar?

 

Þetta er stóra systir, Lilja Sif. Myndin er tekin við annað tækifæri; mig langaði bara að hafa hnátuna með í færslunni