Ég sá ekki betur...

...en að það kæmi hik á Geir H. Haarde rétt  í þeim töluðum  orðum  í ræðustóli á Alþingi í dag að ekki beri að kjósa utan hefðbundins kjörtímabils "nema eitthvað sérstakt komi upp á".

Hefur ekki "eitthvað sérstakt" komið upp á í íslensku þjóðfélagi?

Var bankahrunið ekki "eitthvað sérstakt"?

Var það bara vondur draumur?

Er allt sem á eftir fylgdi einungis martröð heillar þjóðar?

Hvers vegna voru sett neyðarlög  fyrir tæplega tveimur mánuðum síðan? 

Hafði ekki "eitthvað sérstakt" komið upp á, "eitthvað sérstakt" sem gaf forsætisráðherra ástæðu til að enda ávarp sitt til þjóðarinnar, í beinni útsendingu fjölmiðla, með orðunum "Guð blessi Ísland" ?

Ef þetta var bara vondur draumur þá stendur hann enn.

Vonandi vakna einhverjir bráðum og gera "eitthvað sérstakt".

Myndin með færslunni er héðan:  www.gutenberg.org/files/11571/11571-h/11571-h.htm

Sirrý Geirs

Ég var ekki ánægð með viðtalið sem Eva María tók við Sirrý Geirs, fegurðardrottningu Íslands árið 1959.  Eva var alltof aðgangshörð, hraðmælt og hvassyrt í þessu viðtali, hraunaði nánast yfir fegurðardrottninguna fyrrverandi (sem enn er glæsileg kona), sýndi henni virðingarleysi, ágang og ónærgætni, talaði niður til hennar og lá við að hún gerði grín að henni á köflum, fannst mér. Kynslóðabilið blasti við.

Sirrý er af þeirri kynslóð kvenna sem voru og eru, hvað sem aldri líður, Dömur með stóru d-i, Eva María er hress og kúl - þetta tvennt féll ekki saman svo að úr því yrði bitastætt viðtal. Eva María skautaði á léttum nótum og með hraða eldingar yfir óvenjulega og viðburðaríka ævi og feril viðmælandans, setti hann oftar en einu sinni í varnarstöðu með beinskeyttum spurningum sínum og athugasemdum og náði þess vegna engri stemningu eða trúnaði. Viðtalið minnti á stundum meira á einvígi með orðum, líkt og rætt væri við umdeildan stjórnmálamann, en það sem kynnt hefur verið í dagskrá sem notalegar samræður og svipmyndir af áhugaverðu fólki á sunnudagskvöldum. - Kannski hefur Eva María smitast af þeim æsingi og óróa sem nú ríkir í þjóðfélaginu og haldið að það væri hlutverk sitt að þjarma að viðmælandanum um hreinskilin svör við þeim léttvægu spurningum sem hún lagði fyrir hann? Æsingur hennar og ákafi gæti bent til þess.

Ég held að með annarri og afslappaðri aðferð hefði þetta getað orðið mjög fróðlegt viðtal um það hvernig heimurinn leit út þegar Sirrý lifði sína blómadaga í Bandaríkjunum og Austurlöndum fjær, séður með augum fegurðardrottningarinnar. Ég hefði viljað fá að heyra meiri lýsingar á því hvernig lífi hún lifði, hverja hún umgekkst og svo framvegis. Eva gaf viðmælandanum ekki færi á að svara nema mjög yfirborðslegum spurningum, sem hún virtist haf unnið upp úr gömlum kjaftasögum, rétt tæpti á málum og gaf viðmælandanum lítið ráðrúm til að svara, með óðagoti og framítökum. Sérstakega þar sem það kom fram í viðtalinu að Sirrý þjáist af astma og á þess vegna ef til vill ekki gott með að grípa orðin á lofti og henda þeim til baka í snarhasti. Mér fannst það gott hjá Sirrý þegar hún sagði við Evu, framarlega í viðtalinu: "Já, maður rölti auðvitað ekki um Vatnsmýrina, - það var svið...". Eins var það flott hjá henni þegar hún, fyrrum enskukennari, rak Evu Maríu á gat með orði sem hin síðarnefnda skildi ekki, það er að segja enska orðinu "nepotism", sem svar við nærgöngulu gaspri hennar um meint lauslæti leikkvenna, Sirrý það með taldri, virtist vera, í Hollywood.

Eva María virðist ekki hafa gefið Sirrý færi á að koma með gamlar myndir sem hún á í sínum fórum frá ferli sínum sem fegurðardrottning og sjónvarps- og kvikmyndaleikkona, sem hún sagðist eiga miklu betri í sínum fórum en þær sem sýndar voru í þættinum, máðar og óskýrar margar hverjar. Það var samt gaman að sjá brot úr þeim myndum sem hún hefur leikið í, þó Sirrý væri reyndar ekki fullkomlega sátt við valið á broti úr þeirri mynd þar sem hún sagðist hafa fengið tækifæri til að sýna raunverulegan leik. Hún fékk aldrei nein stór hlutverk, en það var (og er enn) samt óvenjulegt að íslensk kona hafi starfað í kvikmyndum vestanhafs, þó dæmin séu fleiri síðar (Anna Björns, María Ellingsen, Anita Briem, allar ljóskur eins og Sirrý!).

Eini ljósi punkturinn fannst mér þegar Eva María hvatti Sirrý til að svara þeim ljóta rógi sem dreift var um hana hér á landi og skemmdi fyrir henni eftir að hún flutti heim og fór að starfa við kennslu, auk þess sem hann hefur augljóslega sært hana djúpt. Mér fannst ógleymanlegt að heyra þessa fallegu, sjötugu konu segja í sjónvarpi allra landsmanna, þegar Eva María lagði fast að henni að svara fyrir sig og verja sig eftir öll þessi ár: "Ég stundaði aldrei vændi, - ég veit ekki hvað það er."

Í þessari Morgunblaðsgrein sem ég fann á netinu, þar sem aðeins er fjallað um Sirrý að hluta til, meðal annarra leikara, koma fram mun meiri upplýsingar um viðburðaríka ævi hennar en í öllum viðtalsþætti gærkvöldisins. Þar sést skýrt að af nógu efni var að taka fyrir þáttastjórnandann til að gera viðtalið áhugaverðara en raunin varð. Þetta var illa unnið viðtal af hálfu stjórnandans, og bar þess öll merki að hafa verið unnið í flaustri. Mér finnst, sem aðdáanda Sirrýar í barnæsku og einnig sem áhorfandi ríkisfjölmiðilsins, að fegurðardrottningin fyrrverandi hefði átt betra skilið en þessi vinnubrögð, fyrst hún á annað borð gaf kost á því að koma í viðtal.

Eva María, svona á ekki að taka viðtöl!

Á þessari síðu má lesa lauslega samantekt á ferli Sirrýar og eiginmanns hennar, þaðan er myndin, þar sem Sirrý auglýsir Kent-sígarettur í BNA árið 1961-62, einnig tekin: : old.sksiglo.is/page.php?25