Hroki og auðmýkt

Í hnotskurn: Það er virðingin fyrir öðru fólki sem gerir gæfumuninn á milli hroka og auðmýktar. Hrokafullt fólk virðir aðra minna en sjálft sig (sem stundum kann að grunda í andhverfunni, lélegu sjálfsmati, en það er önnur saga) á meðan auðmjúkar manneskjur virða bæði sjálfar sig og aðrar. “Hver sem upp hefur sjálfan sig, mun auðmýktur verða, en sá sem auðmýkir sjálfan sig, mun upp hafinn verða.”

Úr predikun sr. Maríu Ágústsdóttur

Predikun flutt í Hallgrímskirkju í Vindáshlíð 27. ágúst 2006

Athugasemdir

[Heidi Strand, 28.10.2007 kl. 19:16]

Gott að setja orð á þetta. Hrokafullt fólk er óþolandi og sjálfu sér verst. Þetta er eina manngerðin sem allt skynsamt fólk ætti að forðast.

[Anna Einarsdóttir, 28.10.2007 kl. 22:28]

Takk fyrir fallegt komment til mín, Greta Björg. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 29.10.2007 kl. 10:45]

Þetta er alveg hárrétt, og góð vísa aldrei of oft kveðin elsku Gréta Björg mín.

Virðing fyrir sjálfum sér og öðrum er grundvöllur fyrir góðu lífi.  En líka virðingin fyrir öðrum eins og dýrunum og jurtunum, öllu sem lifir og hrærist í þessum heimi.  Líka því sem ekki allir sjá.

[María Anna P Kristjánsdóttir, 29.10.2007 kl. 14:04]

Mikið rétt.Ég held að gott sé að hafa í huga það sem segir:

Komdu fram við aðra, eins og þú vilt að sé komið fram við þig

Þetta eiga þeir að hafa í huga sem sýna hroka í umgengni við aðra.