Hótel Mamma

Eins og er finnst mér margir þjóðkirkjumenn haga sér dálítið í umræðunni um fullkominn aðskilnað ríkis og kirkju eins og unglingar sem hræðast að yfirgefa Hótel Mömmu (það er að segja ríkið)...

Einnig grunar mig að almenningi í landinu yrði svipað innanbrjósts við það að kirkjan yrði ekki lengur þjóðkirkja, heldur væri reyndin sú að hún væri aðeins ein af kirkjudeildum hinnar alþjóðlegu evangelísk-lútersku kirkju...

Ósköp held ég að margir myndu vakna upp af værum blundi við það að þurfa allt í einu að hugsa sjálfstætt um trú sína, hver hún sé og hvort hún sé til staðar, og velja í hvaða kirkjudeild þeir myndu skrá sig, ef einhverja. Að þessu leyti held ég nefnilega að aðskilnaður myndi frekar verka jákvætt heldur en hitt; hann myndi leiða til andlegrar vakningar, við það að fólk neyddist til að hugsa sinn gang í þessum efnum.

Ég efast alls ekki um að margir Íslendingar myndu kjósa að tilheyra hinni evangelísk-lútersku kirkju áfram, þó ekki væri nema af gömlum vana. 

Í mínum huga hafa það aldrei verið nægjanleg rök fyrir að hafa hluti (stöðu kirkju eða annað) áfram óbreytta, að svona hafi þetta lengi (=alltaf (!) - í margra huga) verið (söguleg rök eingöngu).

Leiðið fram betri rök en eingöngu hin sögulegu fyrir skoðunum ykkar, þið kirkjunnar menn sem viljið áfram hafa þjóðkirkju í landinu, með vernd og styrk frá ríkinu.

Munum orð þjóðskáldsins Jónasar: Mönnunum munar - annað hvort aftur á bak - ellegar nokkuð á leið. Status quo (óbreytt ástand) er ekki til, hvorki í náttúru né þjóðlífi, jafnvel þó að lögmál eðlisfræðinnar um inertia (óbreytt ástand hluta) leitist við að viðhalda því. 

Kvörtun - og hrós

Æ, það er erfitt þegar maður á einum morgni sér ótal áhugaverðar og langar greinar hér á blogginu sem maður vildi svo gjarnan lesa! En því miður sæti maður allan sunnudaginn langan yfir því - hvað er til ráða, "bookmarks"listinn minn orðinn troðinn...

Oftar og jafnara, myndi ég vilja. Það ber þó að þakka að hér á landi skuli fyrirfinnast svo mikið af hugsandi og góðu fólki að maður sé í vandræðum með að komast yfir að lesa hugleiðingar þess. 

Kannski kemst ég í að greiða úr minnislistanum seinna í vikunni. Mikið væri gott að bloggið gæfi einhvers konar möguleika á að merkja við áhugaverð blogg, áður en maður ákveður hvort maður vilji bæta því við á bloggvinalista sem óðum teygist úr, þrátt fyrir að maður reyni að búa sér til  reglur til að fara eftir við val á hann...

Múrar

Mennirnir byggja múra
múra sér jafnvel klefa
með veggi úr eldföstum efa
Gluggi er ýmist enginn
ellegar hálflokuð rifa
-Svo dúsa menn þarna dauðir
daga sem eins mætti lifa

Úlfur Ragnarsson

*Myndin á múrnum