Klukk klukk

Ásthildur Cesar klukkaði mig um daginn. Gaman að einhver vill klukka mann! Meinið er bara það að ég veit ekkert hvað skal gera við klukkið, það er að segja að vera beðin um að greina frá einhverjum 8 atriðum sem fólk veit ekki um persónu mína. Ég geri mér nefnilega ekki alveg grein fyrir hvað er átt við með "fólk" í þessu sambandi.  Er fyrst og fremst átt við þá sem lesa og skrifa hér í bloggheimum Moggabloggsins? Eða Ísfirðinga, Akureyringa, Dalvíkinga eða Seyðisfirðinga? Badmintonspilara, fótboltaunnendur, handrukkara...?  Auk þess sem ég held að það sem ekki er almennt vitað um mig sé fyrst og fremst eitthvað sem ég kæri mig hreint ekkert um að útbásúna í bloggheimum...

 ...og svo þarf að klukka 8 aðra....púff!

Æ, mér líður með það eins og keðjubréfakeðjurnar sem ég hef fyrir reglu að slíta...ég held ég slíti þessa bara líka. Elsku Ásthildur, ef þú leggur í að klukka mig aftur, hafðu þá auðveldari spurningar, plís!                                                                                                                                                     

En jæja þá,hérna eru bara 2 atriði sem kannski ekki allir vita: Ég er jurtaæta (fyrir utan egg og fisk og önnur sjávardýr) og svo er ég líka ská-langamma tveggja stelpuskotta, þó ég sé ekki enn orðin amma, þar sem sá sona minna sem fest hefur ráð sitt  sleppti því að verða pabbi og gerðist afi beinustu leið .

<- Ætli þetta sé ekki yngsti afi á landinu?!

Grátur

Ég sit í þögn

er að lesa blöðin

þegar barnsgrátur

kveður sér hljóðs úti á götunni

mikill og sár.

Hann vekur ósjálfrátt upp

minningar frá löngu löngu

liðnum dögum

þegar eyru mín og hjarta þekktu hvern tón

í  hljómkviðu grátsins í götunni.

 

Ég las þetta ljóð í minningargrein í Morgunblaði dagsins nú í morgun og það höfðaði mjög sterkt til mín. Höfundar er ekki getið; ég veit ekki hvort höfundur þess er konan sem greinin er um,Guðrún Albertsdóttir, eða einhver annar. Ef einhver veit þetta þætti mér gott að frétta það.