Bíbí Ólafsdóttir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ég var að horfa á sunnudagsviðtal Evu Maríu við Bíbí Ólafsdóttur, miðil.

Þetta var ólíkt betra viðtal en viðtalið sem ég gagnrýndi svo harðlega s.l. mánudag.

Þetta viðtal var opið og einlægt (hvernig er annað hægt með viðmælanda eins og Bíbí?) og gaf mér mjög mikið.

Bíbí ræddi mikið um hreinskilni, um sannleikann og mikilvægi hans í samskiptum manna, að hafa allt uppi á borðinu og grafa ekki leyndarmál í djúpum vitundarinnar. Slíkt leiðir aðeins til sjúkleika.

Út frá þeim orðum hennar langar mig til að bæta við frá eigin brjósti að það sama hlýtur að eiga við hvort sem um einstaklinga eða þjóðfélög er að ræða, það gefur auga leið að séu þeir sem eiga að stjórna þjóðfélaginu ekki hreinskilnir við þjóð sína þá er voðinn vís.

Lokaorðin hennar Bíbí voru þörf áminning til allra um mikilvægi kærleikans, mikilvægi þess að elska meðbræður sína.

Eva María, þú færð prik frá mér fyrir þetta viðtal.

Bestu þakkir.

(Eva, vartstu kannski búin að lesa bókina hennar Vigdísar fyrir viðtalið? )

Ég ætla að setja hér inn vísu sem ég rakst á í gömlu dóti, ég er ekki viss um hver höfundurinn er, svo ég ætla ekki að eigna hana neinum:

Ástin er svo djúp, svo djúp.

Dýpra ekkert getur

eða nokkurn helgi-hjúp

henni æðri metur.

YouTube: Viðtal við Vigdísi Grímsdóttur um bók hennar um Bíbí.