Góð heilsa er gulli betri...

Þessi frétt finnst mér alveg frábær. Þessi kona hlýtur að vera óvenju heilsuhraust, hugprúð og úrræðagóð.

Fannst á lífi eftir að hafa verið týnd í skóglendi í tvær vikur

Klikketí-klakk...

Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu eru í molum og ástandið fer bara versnandi.

Ég veit hvað við gerum: Gröfum bara göng frá Seltjarnarnesi og upp á Akranes og setjum í þau neðanjarðarlest (metró), og líka suður í Hafnarfjörð. Svo þarf að  hafa nógu marga strætóa út frá lestarstöðvunum, svo það sé búið með að híma í kulda og trekki tímunum saman að bíða eftir strætó um vetur. Ég held að margir myndu leggja einkabílnum væri þetta svona. Og svo færum við flugvöllinn til Keflavíkur og setjum svo lestarstöð í flugstöðina og lestarspor með lest inn til miðborgar Reykjavíkur, eins og gert er í útlöndum. Einfalt, ekki satt? En kostar náttlega hellings rask og pening.......en hafa menn ekki í fullri alvöru látið sér detta í hug að grafa göng út í Vestmannaeyjar (þar sem mun færri búa, þar að auki)? Jarðskjálftar? Það eru lestarkerfi í Japan, ekki koma minni skjálftar þar en hér. Snjór og slabb? Er það ekki líka í t.d. Noregi og Svíþjóð, auk þess sem það kemur ekki lengur vetur á suðurlandi Íslands og fer versnandi eftir því sem jörðin hitnar .

................ ....segir kona sem elskar að ferðast með lest!....

Strætó

Ég er búin að vera með bílinn í viðgerð í nokkra daga og hef þurft að nota strætó. Ég var einmitt í gær að velta því fyrir mér að ef það væri ekki svona andsk... dýrt í strætó, miðað við bensínverð (eitt far með strætó kostar kr. 280.-, meira en tvöfalt verð á bensínlítranum), hvað þá ef það væri ókeypis, þá myndi ég reyna að láta bílinn standa oftar og taka strætó á "auðveldum" leiðum, eins og til dæmis er fyrir mig að skreppa í Kringluna, þar sem strætóstöðin er rétt hjá mér hér heima og svo stoppar hann nánast fyrir utan "mallið". Sparnaður fyrir mig og vegakerfi borgarinnar og þar með fyrir samborgarana, sem sagt alla! Fyrir nú utan minni mengun, sem líka má kalla sparnað á hnattræna vísu.

Eins er bjánlegt að fá bara öryrkjaafslátt með því að kaupa kort, en ekki ef maður staðgreiðir, og líka að strætóstjórar skuli ekki gefa til baka ef maður til dæmis er bara með seðil í veskinu, þá reynir maður óhjákvæmilega að finna leið til að svindla, ef maður hefur ekki mátt vera að eða fattað að skreppa í sjoppu til að skipta, frekar en að borga 500 kall fyrir farið!

Mér finnst líka fíflalegt að vagnstjórarnir skuli vera hættir að selja strætókortin (alla vega öryrkjakortin, kannski selja þeir ennþá hin, held samt ekki), eins og var í gamla daga og að maður skuli þurfa að fara á einhverja af þessum "aðalstöðvum" til þess að kaupa þau. Sennilega eru þeir svo tímaknappir að talið sé að þeir megi ekki vera að því að afgreiða fólk á þennan hátt. Ég hef þó orðið vör við að greiðviknir vagnstjórar gefi erlendum ferðamönnum til baka, og reyndar til fyrirmyndar hvað þeir eru oftast viljugir að leiðbeina þeim, því má hrósa.

Svindl með strætókort stóreykst

Haust

Ósköp er nú farið að hausta mikið að, enda komið fram í september og kolniðamyrkur á nóttunni. Rigningartíð og vindur og gróðurinn tekinn að falla. Ég var að hugsa til þess áðan í kvöldmyrkrinu að bráðum þyrfti ég að fara að koma gardínunum aftur fyrir gluggana sem ég tók niður í vor og sleppti alveg að setja upp aftur, til þess að njóta sem best sumarbirtunnar. Mikið er ég ánægð að eiga inni ferðina til Krítar eftir viku, það verður fín framlenging á þessu óvenju góða sumri sem við fengum hér á landi í ár. Svo reynir maður bara þegar heim kemur að "hygge sig" í skammdeginu, með dregið fyrir, kakó og kertaljós og góða bók...

Hér er svo eitt fallegt haust-ástarljóð á dönsku:

Afsked

I nat, hvor den blomstrende guldregn er bleg
og månen diset og hvid,
er din mund som brombær, hvis mörke glöd
blev modnet ved midsommertid.
Men en særhed ved brombær,
hvorom du ikke har lært:
för de når deres fulde södme og kraft,
har de mærket en frostnats snært.

De dugslagne nætter i juni er svöbt
i sval og tindrende dis,
- i oktober brænder de stjerner tungt
mod kulde og höstligt forlis.
Og den lærdom har du erfaret,
når vi mödes ved næste Sankt Hans,
at til ingenting glöder hjertet så hedt
som lövfaldets hvirveldans.

Poul Örum
Sommerens genfærd 

Mary Ellen Mark

Þessa sýningu ætla ég sko alveg örugglega að sjá:

Undrabörn

Nokkrar myndanna á sýningunni, ásamt viðtali við höfundinn, hinn heimsfræga ljósmyndara Mary Ellen Mark, voru sýndar í Kastljósinu núna áðan og þær eru alveg ótrúlega fallegar. Einnig verður sýnd kvikmynd eiginmanns hennar um drenginn Alexander á þessari sýningu í Þjóðminjasafninu.

Luciano Pavarotti

Stórsöngvarinn Luciano Pavarotti er látinn, eftir erfið veikindi. Fyrir utan það að eiga stórkostlega fallega og hljómmikla rödd, sem gerði hann heimsfrægan, var hann einstaklega hlýr persónuleiki, litríkur og gefandi, eins og ljóslega sést á þeim myndböndum sem til eru af honum og söng hans. Má örugglega þakka þessu að hluta til frægð hans og vinsældir, ekki aðeins innan óperuheimsins, heldur meðal alls almennings.

Blessuð sé minning hans, hans verður lengi minnst. Mig langar til að minnast hans, eins og svo margir aðrir gera í dag, með því að setja þetta myndband með síðasta opinbera söng hans á síðuna mína:

Luciano Pavarotti látinn

Minstrels

Bretinn kann sko að segja hlutina...

Vandlæting

Ég held að þeir sem stöðugt hneykslast á biskupi landsins fyrir að láta umbeðið álit sitt á Síma-auglýsingunni margumtöluðu í ljós ættu að kynna sér aðeins betur um hvað kristin trú snýst. Píslarsagan, sem heilög kvöldmáltíð (ásamt innreiðinni í Jerúsalem) er inngangurinn að, er langt í frá að vera einhver skemmtisaga, heldur er hún ein aðal þungamiðja þessara trúarbragða. Þess vegna er kristnu fólki ekki ósárt um að hún sé notuð í auglýsingaskyni fyrir nýjasta tækniundrið sem otað er að landsmönnum þessa dagana. Það er fyrst og fremst þetta sem mörgum finnst ósmekklegt, að píslarsagan sé notuð í kaupskapar(commercial) tilgangi.

Það er allt í lagi að gera grín, að trúarbrögðunum jafnt sem öðru, höfundum þeirra sem iðkendum, en það grín verður þá að vera í réttu samhengi. Til dæmis fannst mér persónulega ekkert að því að Spaugstofumenn göntuðust með tilefni páskanna í skemmtiþætti hér um árið. Þeir voru þar ekki að selja neitt (nema kannski sjálfa sig!), þar sem sá skemmtiþáttur var aðeins ætlaður til sýningar þetta eina tiltekna kvöld, á með auglýsing Símans kemur til með að dynja á augum og hlustum sjónvarpsneytenda öll kvöld næstu vikurnar og útjaska þannig heilagri helgimynd kristinna manna. Auk þess sem ég held að höfundum Spaugstofuþáttarins hafi aldrei dottið í hug að líta á sitt grín sem annað en stundargaman eða dægurflugu, en ekki listaverk, öfugt við höfund auglýsingarinnar.

Á það hefur verið bent, Símamönnum til málsbóta, að kirkjan reki sjálf verslun. Þar er til að taka að allur sá varningur, munir og rit, sem seldur er í Kirkjuhúsinu, verslun þjóðkirkjunnar, þjónar trúarlegum tilgangi og er keyptur af fólki sem notar hann við trúariðkun eða ræktun trúar sinnar. Það væri kannsi athugandi fyrir umrætt fyrirtæki, í ljósi hins nývaknaða trúaráhuga þess, að fara að selja  Biblíuna í  verslunum sínum? Það mætti svo sannarlega kalla kaup kaups í núverandi stöðu. Viðskiptavinir gætu þá slegið tvær flugur í einu höggi, ef svo má segja, og sinnt á sama tíma jafnt sínum andlegu sem veraldlegu þörfum.

Þó svo að Jón Gnarr hafi sjálfur marglýst því yfir að hann sé sannkristinn maður, þá virðist mér stórlega skorta á næmleika hans fyrir því hvað sé viðeigandi. Það þarf þó ekki að koma neinum á óvart sem hefur einhvern tíma horft á eitthvert af hans rómuðu "sketsum", þar sem groddafenginn húmor ræður oftast ríkjum. Ég viðurkenni að oft er gaman að húmor Jóns, en það er fyrst og fremst fyrir þann skemmtilega aulahátt sem þar kemur fram, sem mér virðist nú að sé því miður ekki leikinn, heldur fullkomlega hans eiginn. 

Leikskólarnir

Ég var áðan að hlusta á fréttir um það hversu mjög skortur á starfsfólki hamlar starfsemi leikskóla borgarinnar. Og í grunnskólanum er ástandið heldur ekki gott.

Hvernig er það, er ekki stöðugt verið að mennta kennara og leikskólakennara hér á landi? Hversu margir kennarar og leikskólakennarar skyldu útskrifast hér ár hvert? Hvernig getur þá staðið á því að ár eftir ár er svona gífurlegur skortur á faglærðu fólki til að sinna ungviðinu?

Ég bara spyr eins og fávís kona. En geri mér auðvitað grein fyrir að þarna er launakjörum fyrst og fremst um að kenna. Hvers vegna að mennta fólk dýrum dómum til þessara starfa, ef það skilar sér svo ekki til starfa vegna lélegra launa? Heimskulegt, í einu orði sagt!

Sko mig...

	Hva er din mentale alder?
	Mitt resultat: 37
	Ta denne quizen på Start.no

	Hvilket land kommer du fra? (mentalt sett)
	Mitt resultat: Norge Du er norsk! Glad i tradisjoner og vintersport, og ganske så sunn av deg.
	Ta denne quizen på Start.no

Hei, Heidi, þetta vissir þú ekki!

Og að endingu þetta:

	Hvem er du i Mummidalen?
	Mitt resultat: Snusmumriken Du er Snusmumriken! Du er modig og rolig. Du er også selvstendig og kan ta vare på deg selv, men du er likevel venn med alle.
	Ta denne quizen på Start.no

Landafræði í BNA

Ég bara mátti til að stela þessu af síðunni hennar Halkötlu, mér finnst þetta svo frábært:

DISKÓ

Þarf að hafa nokkur orð um þetta? 

Nema : Snilld!

Misskilinn snillingur?

Lágkúrupostuli, léttur í bragði,

landsmönnum skemmta vildi,

en brúnaþungur biskupinn sagði

að brandarann ekki hann skildi!

 

 

Lag allra tíma...

...eitt þeirra!

Jamm og já...

 

Síðasta kvöldmáltíðin

Óneitanlega vakna hjá manni ýmsar spurningar í sambandi við trúmál og samtímann, við að horfa á síðustu sjónvarpsauglýsingu Símans...

En það var nú samt ekki tilgangurinn með gerð hennar, trúi ég, heldur fyrst og fremst að auglýsa nýjustu söluvöru fyrirtækisins, sem svo sannarlega hefur tekist vel, sér í lagi með tvöfaldri umfjöllun Kastljóssins í kvöld...

The Most Important Image Ever Taken

Hnignun dönskunnar

Það tókst! Fábært! Ég var nefnilega í gær að reyna að troða einfaldri slóðinni inn og fattaði ekki að nota slóðina sem er "embedded". Þurfti að lesa það í kommenti í öðru bloggi til að ná því - stundum getur maður verið of vitlaus.

Hann Olli minn

Undanfarna daga, síðan ég kom heim úr sveitinni, er ég búin að finna rækilega fyrir því hvað ég er háð besta vini mínum, það er að segja bílnum mínum gamla. Mér finnst ég hreinlega vera í stofufangelsi án hans og ekkert geta mig hreyft. Ég setti hann nefnilega á verkstæði á meðan ég var fyrir austan og fór svo og sótti hann áðan - þvílíkur léttir! Þarf að vísu að fara með hann aftur og láta laga eitt atriði, ekki á morgun heldur hinn, því á morgun þarf ég að keyra upp í Mjódd í mitt 4-mánaðarlega tékk hjá sérfræðingnum mínum. En þá verður hann líka orðinn fínn, fyrir utan hliðarspegilinn og ljósið sem vantar og ég þarf að reyna að verða mér úti um á partasölu, sem getur orðið dálítið erfitt, þar sem greyið mitt er 12 ára gamalt.

Hér er svo eitthvað flott til að horfa á:

http://www.youtube.com/watch?v=mcBV-cXVWFw

*Ég er ekki nógu flínk að koma inn línkum í bloggið, fatta ekki alltaf hvernig á að fara að því, ef maður getur ekki copy/peistað línkinn inn í hólfið og virðist ekki ganga að búa hann til manuelt heldur .