Sofandi eða dauður fugl - eitthvað fyrir Sóleyju að spá í?

Athugasemdir

[Greta Björg Úlfsdóttir, 28.12.2007 kl. 14:23]

Kíktu á næstu færslu fyrir neðan.

Meiri útskýring: Ég veit ekki hvort þú manst, eða vissir, að ég er ekki kjötæta nema að litlu leyti og rétt fyrir siða sakir þegar/þar sem ég er gestkomandi. Borða þó egg og fisk. 

Hef reyndar aldrei getað handfjatlað kjötvöru með góðu móti. Hef aldrei hamflett rjúpu, þó sjálfsagt gæti ég gert það ef hungur ræki mig til þess, og snætt hana líka, væri ég nógu svöng. Sem ung húsmóðir með fjölskyldu fann ég út úr því að elda kjöt með því að setja upp hanska ef það þurfti að snurfusa það eitthvað fyrir steikingu, til þess að verjast hrolli og klígju.  

Eftir þessa skýringu ætti fólk að skilja af hverju ég gat ekki alveg sett mig í spor Sóleyjar þegar hún fylgdist með hamflettingunni! 

[Greta Björg Úlfsdóttir, 28.12.2007 kl. 14:40]

Reyndar finnst mér fuglakjöt ágætt, þó ég sækist ekki sérstaklega í það.

Þó ekki stæði ég mig vel í rjúpuát að mati fyrrverandi tengdamóður minnar heitinnar. Sem var reyndar konan sem fékk mig óbeint til að láta af þeirri sérvisku að neita alfarið að smakka kjöt fram til tvítugs. Í fyrsta heimboði til verðandi tengdaforeldra vildi ég nefnilega ekki að þau teldu mig furðufugl, með því að vilja ekki kjöt - sem síðar kom á daginn að dugði ekki til -